Als kind wilde ik vliegen, loskomen van de grond. Als beeldend kunstenaar draai ik graag de dingen om, til ze op, of hang ze aan het plafond; onder wordt boven, en veraf komt dichterbij. Ik creëer graag een illusie van zweven, een ander perspectief, in het besef dat alles met alles samenhangt; de grond onder onze voeten, de wereld boven ons en om ons heen. Het uitspansel omspant en verbindt. Dat maakt sterk en kwetsbaar tegelijkertijd.
In materialen zoek ik weerstand én zachtheid; de laatste jaren werk ik veel met koper. Koper is een geduldig materiaal: het proces van verhitten, afkoelen, bewerken, het is als in- en uitademen.
In serie werken geeft me de gelegenheid voort te borduren op een idee of vorm, waarbij ieder werk zijn eigen autonomie heeft. Bij gelegenheid voeg ik ze samen in een in-situ werk, een tijdelijk universum.
Het is een broos evenwicht tussen niets en iets, tussen stijgen en dalen, tussen zwaar en zweven.
Jolanda Meulendijks, 2023
