Hier derft de hooge fantazie de macht;
Doch mijn begeerte en willen werd bewogen,
Gelijk een rad in effen omzwaai, door
De Liefde die beweegt en zon en sterren.
Laatste versregels uit Het Paradijs, zang XXXII,
uit Divina Commedia van Dante Alighieri
geschreven tussen 1307 en 1321.
Metrische vertaling door A.S. Kok, uitgegeven door A.C. Kruseman, Haarlem, 1864.
De tekening hierboven is niet uit Zang XXXII, maar behoort bij Zang XXIII.
Want o.a. om deze tekening was het me al die tijd te doen. Hoe verbeeldt Dante het heelal, dat was mijn vraag.
En wat zijn dat voor krulletjes. Ik wilde ze van dichtbij bekijken.
Wat blijkt, de weg naar boven wordt gevormd door eindeloze cirkels, met een sierlijk soort van vlammetjes. Minimalistisch en eenvoudig.
