Albert Einstein ontdekte dat ruimte en tijd onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, en noemde het ruimtetijd.

En als verleden, heden en toekomst tegelijkertijd plaatsvinden, waar zijn dan de momenten, waar bevind ik me zelf?

De kern van mijn werk ontstond al vroeg, maar dat werd ik me pas in de loop der jaren steeds meer bewust.

Vanuit het ene werk komt het volgende voort, gedreven door een onderstroom van fascinatie. En mijn handen zijn hierin de schakel.  Het is als het denkbeeldig aaneenrijgen van een immense krans, een imaginaire ketting, een constellatie.

Astronoom Henrietta Swan Leavitt legde aan het eind van de 19e eeuw de basis voor het meetsysteem van afstanden in de kosmos. Ze sloeg piketpaaltjes in het universum en overbrugde afstanden. Haar ontdekking maakte helder dat we deel uitmaken van een uitdijend groter geheel.

Als kind wilde ik vliegen, loskomen van de grond.

Als beeldend kunstenaar draai ik graag de dingen om, til ze op, of hang ze aan het plafond; onder wordt boven, en veraf haal ik dichterbij. Ik creëer graag een illusie van zweven, een ander perspectief, in het besef dat alles met alles samenhangt; de grond onder onze voeten, de wereld boven ons en om ons heen.

Het uitspansel omspant en verbindt. Dat maakt sterk en kwetsbaar tegelijkertijd.

En altijd is het materiaal ook een startpunt; het buigen en drijven van koper, het knopen van touw, snijden van karton, strooien met kleur, het opbouwen van een vorm in de ruimte. De laatste jaren werk ik veel met koper. Koper is een geduldig materiaal: verhitten, afkoelen, bewerken, het is als in- en uitademen.

Jolanda Meulendijks
2023