Zwerm in Millingen
Zwerm in Millingen 2023
Installatie in Millinger Theetuin
+/- 350 x 550 x 350 cm
PPmultitouw, wol
Pleiaden
Pleiaden 2020 – 2022
Als een archipelago, een hemelgewelf.
Constellatie tijdens Salon 2023,
Museum Kranenburgh te Bergen
atlaskaarten, pigmenten, karton, readymades
variabele afmetingen;
Januari 2020 ontstond het eerste werk, tijdens mijn artist in residence via Livingstone Projects Berlin.
Tijdens de eerste lockdown woonde en werkte ik uitsluitend in mijn studio, en gebruikte de materialen die daar voorhanden waren.
De studio was tot 2014 de werkplek van Albrecht Genin. Tussen zijn materialen vond ik het pigment Kupferblau. Dit werd het startpunt voor Pleiaden.
Samen met het gesprokkelde karton, de boompjes, de atlaskaarten ontstonden de eerste drie werken. De serie breidde zich uit bij terugkomst in Nederland.
De Pleiaden ofwel het Zevengesternte is een open sterrenhoop in het sterrenbeeld Stier, op ongeveer 440 lichtjaren. Met het blote oog kun je in een stedelijke omgeving 5 of 6 sterren zien, maar in een volledig donkere omgeving zijn met scherpe ogen wel 9 of 10 sterren zichtbaar; door een telescoop zelfs tientallen tot honderden.
Het heelal dijt langzaam uit; op den duur zal de samenhang van het Zevengesternte verdwijnen.
In de Griekse mythologie waren de Pleiaden zeven nimfen, de dochters van de Titaan Atlas en de Oceanide Pleione. De Pleiaden waren samen met hun zusters, de Hyaden de metgezellen van de godin van de jacht, Artemis. Nadat de vader van de Pleiaden, Atlas, het hemelgewelf op zijn schouders moest torsen, achtervolgde Orion de zeven zusters en probeerde hen het hof te maken. Om Atlas gerust te stellen veranderde Zeus de Pleiaden eerst in duiven en later in het Zevengesternte. Men zegt dat Orion de zusters nog steeds door de hemel achtervolgt. Volgens een andere mythe pleegden de zusters tegelijkertijd zelfmoord omdat ze het lot van hun vader ondraaglijk vonden; uit medelijden zette Zeus ze aan de hemel.
Dewdrop
Dewdrop 2022
in WALHALLO
Negen Germaanse goden op de Ermelose heide
negen kunstenaars, negen kunstwerken
Curator Gerard de Kleijn
25 juni t/m 28 augustus 2022
Negen beeldend kunstenaars op het landgoed van TAK Art Space; herinneringen aan de Germaanse godenverhalen. Verhalen over lust, macht, natuurgeweld, onschuld, vruchtbaarheid, bedrog en rechtvaardigheid.
Samen met Hannah Blom, Theo van Delft, Michiel Jansen, Jimi Kleinbruinink, Marisja Smit, Emilio Timp, Thijs Trompert en Anders Wolhar heb ik me laten inspireren door de natuurlijke omgeving en de oude verhalen. Ik koos voor NOTT, de Germaanse godin van de nacht:
NOTT is de Germaanse godin van de nacht, verwekt door een grote, zwarte reus.
Op een gitzwart paard met roetkleurige manen galoppeert ze langs het hemelgewelf.
In twaalf uur om de aarde veroorzaakt ze elke nacht de duisternis.
Tegen de ochtend spatten de zweetdruppels en schuimvlokken van het paard over de velden.
Dauwdruppels, overblijfsels van de nacht, voorbodes van de dag.
Bij de tentoonstelling is een klein boekje verschenen.
foto’s: Dirk Verwoerd
Thrown out of Space
Thrown out of Space 2021
Als een archipelago zwermen de werken om elkaar, in tijdelijkheid samen.
Vloerinstallatie gemaakt voor de tentoonstelling Expo Elleboog in de Elleboogkerk te Amersfoort
De installatie is samengesteld uit werken afkomstig van verschillende recente series werk, gemaakt van karton, pure pigmenten, metaal en readymades.
curator Gerard de Kleijn
600 x 350 x 35 cm
Foto’s: Dirk Verwoerd
Tijdens de eerste lockdown in 2020 werkte ik maandenlang afgezonderd in een artist in residence in Berlijn. Het bood me de gelegenheid op afstand, fysiek en mentaal, de wereld te aanschouwen. Aan de hand van de Odyssee van Homerus reisde ik in mijn hoofd en het heelal. Ik jutte karton van de straat en gebruikte pigment uit het atelier. Deze ervaringen nam ik mee naar mijn Amersfoortse atelier.
Kijken is een vorm van afstand bepalen, en van afstand overbruggen; een positiebepaling. Dichtbij lijkt dan soms erg ver, en veraf soms heel dichtbij. Ik probeer met mijn handen die afstand een loertje te draaien. Een niet aflatende poging het onverenigbare te verbinden, met karton, pure pigmenten, steen, koper, draad, metaal.
Ik sla hier en daar piketpaaltjes in het universum en construeer een planetaire schijnwereld, opgebouwd uit karton, pure pigmenten, atlaskaarten, bladgoud en readymades.
Jolanda Meulendijks 2021
Thrown out of Space 2021
During the first lockdown in 2020, I worked secluded for months in an artist in residence in Berlin. It gave me the opportunity to contemplate the world from a distance, physically and mentally. Based on Homer’s Odyssey, I traveled inside my head and the universe.
I jutted cardboard from the street and used pigments available in the studio.
Looking is a form of determining distance, and of bridging a distance; a determination of position. Therefore nearby sometimes seems very far, and far seems very close. I try to deceive distance with my hands. A relentless attempt to connect the incompatible, with cardboard, pure pigments, stone, copper, wire, metal. Here and there I drive picket lines in the universe and construct a planetary make-believe world, composed of cardboard, pure pigments, atlas maps, gold leaf and readymades.
Jolanda Meulendijks 2021
BEYOND
BEYOND 2021
“Mijn atelier wordt mijn heelal.
Terwijl de stad op slot gaat, pak ik mijn verrekijker.
Tijdens het begin van de lockdown in 2020 werkte ik maandenlang
geheel afgezonderd in een artist in residence in Berlijn.
Het bood me de gelegenheid op afstand, fysiek en mentaal, de wereld te
aanschouwen.
Sindsdien neem ik meer afstand, is dichtbij soms erg ver, en veraf soms
heel dichtbij.
Ik sla hier en daar piketpaaltjes in het universum.
Ik construeer een planetaire schijnwereld, opgebouwd uit karton,
pigmenten, atlaskaarten, bladgoud en readymades.”
Deze expositie is onderdeel van NOW AND BEYOND
georganiseerd door ArtUtrecht in de etalages van voormalig Broese te Utrecht aan de stadhuisbrug 5 te Utrecht.
Groepsexpositie waarbij de centrale vraag is:
‘hoe heb jij, als kunstenaar, het afgelopen jaar doorgemaakt.
Hoe heeft de pandemie je werk beïnvloedt.’
Kunstenaars: Jop Vissers Vorstenbosch, Francine Claassen, Jolanda Meulendijks, Marisa Rappard, Peter Miedema, Sigrid van de Woudenberg, Nikki van Es, Anke van den Borne
English version:
BEYOND 2021
“My studio becomes my universe.
As the city goes on lockdown, I grab my binoculars.
During the beginning of the lockdown in 2020, I worked for months completely isolated in an artist in residence in Berlin.
It offered me the opportunity to remotely, physically and mentally, contmeplate with the world.
Since then I have been taking more distance, close is sometimes very far, and far is sometimes very close.
Here ande there I pin stakes in the universe.
I construct a planetary make-believe world, built from cardboard, pigments, atlas maps, gold leaf and readymades.”
This exhibition is part of NOW AND BEYOND organized by ArtUtrecht in the windows of former bookstore Broese in Utrecht at the Stadhuisbrug 5 in Utrecht.
Group exhibition where the central question is: ‘how did you, as an artist, go through the past year. How has the pandemic influenced your work?
Artists: Jop Vissers Vorstenbosch, Francine Claassen, Jolanda Meulendijks, Marisa Rappard, Peter Miedema, Sigrid van de Woudenberg, Nikki van Es, Anke van den Borne.